H παροδική υμενίτιδα του ισχίου είναι η πιο κοινή αιτία πόνου κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας. Παρατηρείται πιο συχνά σε παιδιά ηλικίας 2 έως 5 ετών, αλλά μπορεί να εκδηλωθεί και σε παιδιά έως 12 ετών.
Τα αίτιά της είναι άγνωστα, αλλά μπορεί να οφείλεται σε ιογενή λοίμωξη (μεταστρεπτοκοκκική τοξική υμενίτιδα), αλλεργική αντίδραση, ή τραύμα.
Παρουσιάζεται κυρίως με άλγος στο ισχίο, το οποίο μπορεί να αντανακλά στο γόνατο και μείωση του εύρους κινήσεως του ισχίου, κυρίως της απαγωγής. Ο πόνος είναι χειρότερος το πρωί και συνήθως μειώνεται κατά τη διάρκεια της ημέρας. Ορισμένα παιδιά αρνούνται να φορτίσουν το πόδι τους. Πυρετός συνήθως δεν υπάρχει και σε ορισμένες περιπτώσεις έχει προηγηθεί πρόσφατη λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού.
Η διάγνωση στηρίζεται στον κλινικό έλεγχο, τον ακτινολογικό (χωρίς παθολογικά ευρήματα) και τον υπερηχογραφικό με τον οποίο διαπιστώνεται η ύπαρξη συλλογής υγρού στην άρθρωση.
Απαραίτητος είναι δε και ο αιματολογικός έλεγχος, ώστε να αποκλειστεί η σηπτική αρθρίτιδα του ισχίου, η οποία είναι μια επικίνδυνη πάθηση που μοιάζει με την παροδική υμενίτιδα, έχει όμως βαρύτερη κλινική εικόνα με αυξημένους αιματολογικούς δείκτες και αποτελεί συνήθως χειρουργικό επείγον. Αυτός είναι και ένας από τους λόγους που ένα παιδί με άλγος στο ισχίο πρέπει να εξετάζεται άμεσα από ειδικό ιατρό.
Η θεραπεία περιορίζεται συνήθως σε παρακολούθηση με ή χωρίς αντιφλεγμονώδη φάρμακα και σπανιότερα με έλξη κάτω άκρου.