Πρόκειται για πάθηση που χαρακτηρίζεται από πόνο και δυσκαμψία του ώμου, με μείωση της ενεργητικής και παθητικής κινήσεως.

Παρατηρείται κυρίως σε άτομα ηλικίας 40 εώς 60 ετών. Δεν οφείλεται πάντα σε συγκεκριμένη αιτία, αν και συχνά ακολουθεί τραυματισμό ή άλλη πάθηση της άρθρωσης. Προδιαθεσικοί παράγοντες αποτελούν ο σακχαρώδης διαβήτης, οι θυρεοειδοπάθειες, η ισχαιμία του μυοκαρδίου, το ιστορικό επέμβασης σε πνεύμονες ή μαστούς και η ακινητοποίηση του ώμου.

Στην ουσία η βλάβη εντοπίζεται στον αρθρικό θύλακο, ο οποίος φλεγμαίνει (θυλακίτιδα ή υμενίτιδα) και ρικνώνεται, δηλαδή μαζεύεται. Χάνει έτσι την ελαστικότητά του. Επίσης ρίκνωση παρατηρείται και στο rotator interval (το διάστημα μεταξύ των τενόντων του στροφικού πετάλου, των μυών δηλαδή που κινούν το βραχιόνιο). Ακολουθεί ο σχηματισμός συμφύσεων μέσα στην άρθρωση, οι οποίες είναι ανώμαλες ινώδεις συνδέσεις μεταξύ διαφόρων ενδαρθρικών επιφανειών.

Ο παγωμένος ώμος δεν αφορά όμως μόνο στη γληνοβραχιόνιο άρθρωση (δηλαδή την άρθρωση μεταξύ βραχιονίου και ωμοπλάτης), αλλά και στην ωμοπλατιο-θωρακική (αυτή δηλαδή μεταξύ ωμοπλάτης και πλευρών), η οποία συμμετέχει σε μεγάλο βαθμό στην κίνηση του άνω άκρου.

Η πάθηση χαρακτηρίζεται από τρία στάδια:

1. Διάχυτος πόνος (δύναται να διαρκέσει για αρκετούς μήνες)
2. Σταδιακή μείωση του εύρους κινήσεως του ώμου (διαρκεί εώς και ένα έτος)
3. Στάδιο αποκατάστασης με αύξηση του εύρους (διαρκεί μέχρι και εννέα μήνες)

Η διάγνωση είναι κυρίως κλινική. Οι εργαστηριακές εξετάσεις και ο ακτινολογικός έλεγχος είναι απαραίτητα για τον αποκλεισμό άλλων παθήσεων. Η μαγνητική τομογραφία δε χρειάζεται, αλλά επιβεβαιώνει τη διάγνωση.

Η θεραπεία της συμφυτικής θυλακίτιδας είναι κατεξοχήν συντηρητική. Ο ασθενής χρειάζεται να οπλιστεί με υπομονή καθώς η διάρκειά της φτάνει και τους έξι μήνες. Η θεραπεία βασίζεται σε ήπια και επίμονη φυσικοθεραπεία-κινησιοθεραπεία, λήψη αντιφλεγμονωδών φαρμάκων, καθώς και κορτικοστεροειδών από το στόμα ή με ενδαρθρική έγχυση.

Η χειρουργική θεραπεία δίνει τη λύση επί αποτυχίας της συντηρητικής. Γίνεται με αρθροσκοπική λύση των συμφύσεων και διενέργεια τομών σε όλες τις ρικνωμένες δομές, ώστε να απελευθερωθεί η άρθρωση. Ολα αυτά εκτελούνται διαμέσου δύο μικρών δερματικών οπών. Στο χειρουργείο συνήθως προηγείται κινητοποίηση του ώμου υπό αναισθησία. Η παραμονή στο νοσοκομείο είναι για ένα βράδυ. Ακολουθεί πρόγραμμα αποκατάστασης.