Ασβεστοποιός τενοντίτιδα του ώμου ονομάζεται η εκφύλιση του μυοτενοντίου πετάλου του ώμου που χαρακτηρίζεται από εναπόθεση κρυστάλλων υδροξυαπατίτη (κρυσταλλικό φωσφορικό ασβέστιο). Πρόκειται για συχνή πάθηση που παρουσιάζεται κυρίως στις ηλικίες 30 έως 60 ετών και ιδιαίτερα συχνά σε διαβητικούς.

Περιαρθρίτιδα του ώμου ήταν ένας ορισμός που χρησιμοποιήθηκε στο παρελθόν για να ονοματίσει τόσο την πάθηση αυτή όσο και άλλες παθήσεις του ώμου. Χαρακτηρίζεται από διάφορα στάδια σχηματισμού και απορρόφησης των κρυστάλλων καθώς και επούλωσης του τένοντα με κύριο σύμπτωμα τον οξύ πόνο, τη διαταραχή του ύπνου εξαιτίας του και τη μείωση του εύρους κίνησης στον ώμο. Συχνά συνυπάρχει με σύνδρομο υπακρωμιακής προστριβής.

Απεικονιστικά παρατηρούμε τους τόφους ασβεστίου κυρίως στη μάζα του υπερακανθίου (ένας από τους μυς του στροφικού πετάλου του ώμου) με απλή ακτινογραφία και υπερηχογραφικά . Σπανιότερα χρησιμοποιούμε μαγνητική τομογραφία.

Η θεραπεία χωρίζεται σε συντηρητική και χειρουργική. Η πρώτη βασίζεται σε παυσίπονα, μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη, έγχυση κορτικοστεροειδών στον υπακρωμιακό θύλακο, φυσικοθεραπεία και ενδυνάμωση για μείωση της πιθανότητας υποτροπής.

Η χειρουργική γίνεται πλέον αρθροσκοπικά, η οποία πλεονεκτεί σαφώς σε σχέση με την ανοικτή μέθοδο κυρίως όσον αφορά στην αποκατάσταση. Στοχεύει στην αφαίρεση της μάζας του υδροξυαπατίτη και την αποκατάσταση της συνέχειας του τένοντα εφόσον κρίνεται απαραίτητο.